《伊索寓言》是一部世界上最早的寓言故事集,大多是动物故事,以动物为喻,教人处世和做人的道理,它们篇幅小而寓意深刻,语言不多却值得回味。就让我们在泰语版本的《伊索寓言》中收获那些泰语的知识和为人处世的道理吧。
กบกับหนู
青蛙和田鼠
หนูเเก่ตัวหนึ่งเดินทางแรมรอนมาจนถึงลำธารที่ชายป่า
一只老田鼠走到森林边上的一条小溪歇宿。
หนูต้องการจะข้ามไปยังฝั่งตรงข้ามจึงเข้าไปหาเจ้ากบตัวน้อยที่ริมลำธาร เเล้วเอ่ยขอให้กบช่วยพาข้ามลำธาร
田鼠必须越过(小溪)到达对面,便找到了一只在溪边的小青蛙,请求青蛙帮忙带他过溪。
กบน้อยมองหนูเเล้วปฏิเสธอย่างสุภาพว่า
小青蛙看看田鼠,委婉地拒绝了:
" โธ่ ฉันน่ะตัวเล็กพอๆ กับท่าน เเล้วจะพาท่านข้ามไปได้อย่างไรกันล่ะจ๊ะ "
“天呐!我的体型跟您的差不多,怎么可能带得了您过去呢!”
เเต่หนูไม่ยอม กลับอ้างว่าตนเป็นสัตว์ผู้อาวุโสกว่า ถ้ากบ ไม่ช่วยตนก็จะไปป่าวประกาศให้สรรพสัตว์ทั้งหลายรู้ถึง ความใจดำของกบ
田鼠不乐意了,说自己是动物前辈,如果青蛙不帮忙的话,他就会告诉所有动物,让它们知道青蛙是多么黑心肠。
เมื่อถูกขู่เข็ญเช่นนั้น กบจึงต้องจำยอมให้หนูเอาเท้าผูกกับเท้าของตนเเล้วก็พาว่ายข้ามลำธาร
在受到那样的要挟后, 青蛙只好答应了。它将田鼠的脚和自己的脚绑在一起游过小溪。
เเต่ทว่าพอว่ายไปได้เเค่ครึ่งทางเท่านั้นกบก็เริ่มหมดเเรง
尽管能游,但只到半途青蛙就开始没力气了。
ก่อนที่ทั้งคู่จะจมน้ำตาย เหยี่ยวตัวหนึ่งก็โฉบลงมาจิกเอา ทั้งกบเเละหนูไปกิน
在他们将要下沉如水溺亡时,一只老鹰便飞扑过来将青蛙和田鼠叼走吃掉了。
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "คิดประโยชน์จากผู้ที่ไม่สามารถให้ได้ ย่อมมีเเต่เสียหาย
这个故事教育我们:“寄希望于从能力尚浅的人那里获得好处,必将有所损失。”
生词学习:
แรมรอน 歇宿,夜宿晓行 ข้าม 跨越,越过 สรรพ 所有的,各种的
ขู่เข็ญ 要挟 ทว่า 尽管 เหยี่ยว 鹰 โฉบลง 飞扑 จิก 啄,叼