หัวข้อสนทนาที่โต๊ะอาหารเป็นเรื่องเกมโชว์ที่กำลังได้รับความนิยม ใครจะเชื่อว่าเป็นความคิดริเริ่มและฝีมือการเจรจาทำสัญญากับต่างประเทศของแม่ แม่ชวนทุกคนลงขันเข้าหุ้นและมอบหมายให้น้ากันต์ออกหน้า วันนี้ทุกคนที่โต๊ะชูแก้วฉลองให้กับกะทิ กำไวที่ได้จะเป็นกองทุนเพื่อการศึกษาของกะทิ เสียงฮาครืนดังขึ้นทั่วทั้งโต๊ะเมื่อกะทิอดกลั้นความสงสัยยั้งปากไว้ไม่ได้และถามออกไปว่า “ แต่กะทิอยู่โรงเรียนวัด ไม่เห็นต้องใช้เงินเยอะเลยนี่คะ”
อาหารอร่อยสมความตั้งใจของผู้ปรุง ของแม่เป็นอาหารเหลวที่ผ่านสายตรงหน้าท้องเข้ากระเพาะ แต่แม่ก็พูดคุยละเหมือนจะเอร็ดอร่อยไปกับคนร่วมโต๊ะด้วย
ฟ้ามือนานแล้ว แต่แสงจากเทียนเล่มน้อยที่ลุงตองบรรจงจุดและจัดวางไว้ตามแนวระเบียงส่ายวับแวมทอแสงเย็นตา ราวกับจะท้าแข่งกับดวงจันทร์สุกสว่างกลางฟ้าแสงสีเงินทองลงสู่ผืนน้ำที่สะท้อนรับอย่างเต็มใจ แม่แหงนหน้ามองดวงจันทร์และบอกกะทิ อีกไม่นานแม่จะไปอยู่บนนั้นและคอยเฝ้าดูกะทิตลอดไป
กะทินั่งอยุ่เป็นเพื่อนแม่เงียบๆ พระจันทร์สวยจริงๆ จนกะทิอยากให้ทุกคืนเป็นคืนเดือนเพ็ญ พี่อ้อยพยาบาลของแม่เอาผ้าคลุมไหล่มาให้ กะทิจึงลุกออกมา ตั้งใจจะไปริมน้ำดื่มในห้องเตรียมอาหาร ภาพที่กะทิเห็นคือน้าฎากอดยายร้องไห้จนตัวสั่น น้ำตาไหลอาบแก้มลุงตอง น้ากันต์กับตายืนหันหลังกะทิมองเห็นดอกสีม่วงบอบบางของผักบุ้งทะเลบนหลังตู้เย็นสลดเหี่ยว ใครคงลืมเติมน้ำในแจกันตอนยกมาตั้งไว้
อาหารอร่อยสมความตั้งใจของผู้ปรุง ของแม่เป็นอาหารเหลวที่ผ่านสายตรงหน้าท้องเข้ากระเพาะ แต่แม่ก็พูดคุยละเหมือนจะเอร็ดอร่อยไปกับคนร่วมโต๊ะด้วย
ฟ้ามือนานแล้ว แต่แสงจากเทียนเล่มน้อยที่ลุงตองบรรจงจุดและจัดวางไว้ตามแนวระเบียงส่ายวับแวมทอแสงเย็นตา ราวกับจะท้าแข่งกับดวงจันทร์สุกสว่างกลางฟ้าแสงสีเงินทองลงสู่ผืนน้ำที่สะท้อนรับอย่างเต็มใจ แม่แหงนหน้ามองดวงจันทร์และบอกกะทิ อีกไม่นานแม่จะไปอยู่บนนั้นและคอยเฝ้าดูกะทิตลอดไป
กะทินั่งอยุ่เป็นเพื่อนแม่เงียบๆ พระจันทร์สวยจริงๆ จนกะทิอยากให้ทุกคืนเป็นคืนเดือนเพ็ญ พี่อ้อยพยาบาลของแม่เอาผ้าคลุมไหล่มาให้ กะทิจึงลุกออกมา ตั้งใจจะไปริมน้ำดื่มในห้องเตรียมอาหาร ภาพที่กะทิเห็นคือน้าฎากอดยายร้องไห้จนตัวสั่น น้ำตาไหลอาบแก้มลุงตอง น้ากันต์กับตายืนหันหลังกะทิมองเห็นดอกสีม่วงบอบบางของผักบุ้งทะเลบนหลังตู้เย็นสลดเหี่ยว ใครคงลืมเติมน้ำในแจกันตอนยกมาตั้งไว้
中文详解：
饭桌上的交谈话题是正流行的游戏节目。谁会相信，这居然是妈妈的创举和想法。妈妈鼓励每个人合资入股，并且委托在之声工作的绀舅舅负责。今天每个人都举杯为佳媞庆祝，因为妈妈的计划所取得的利润，将作为佳媞未来的教育资金。当大家笑得正开心的当口，佳媞抑制住内心的疑惑，可是我是在寺庙办的学校上学，不见得需要这么多钱啊。
食物很可口，正如烹饪的人那样用心。妈妈吃的是流质的东西，通过一条连接在肚子上的管子传输进胃里。尽管这样，妈妈依旧和大家交谈着，仿佛她也和一大家一样坐在饭桌旁一起吃饭。
天黑下来已经好一阵子了，伯伯点燃的蜡烛沿着整个屋外走廊整齐地摆放着，摇曳闪烁，散发出的光线让眼睛感觉到宁静。那光线好像是想和照亮广阔天空的月亮决斗。银色的光线照射在水面上，水面情愿地反射着月光。妈妈仰头看着月亮对佳媞说，过不了多久妈妈就要到那上面去了，妈妈会在那里永远照看着佳媞的。
佳媞沉默地陪伴着妈妈，月亮真的很美，佳媞想让每个夜晚的月亮都是满月。欧姐姐，帮忙照看妈妈的护士为妈妈拿来了披肩，佳媞便溜了出去。本来是想到厨房里去倒些水的，但无意间看到的却是帕舅舅抱着外婆，哭得很厉害；伯伯满脸是泪水；绀舅舅和外公转过身站着。佳媞见冰箱后面瘦弱的厚藤显得哀伤而凋零，大概是从把它们拿来的时候起就忘了为它们浇水吧。
点击查看更多此系列文章>>